Dla mnie najgorszą rzeczą jest, kiedy czytam książkę i jest długa sytuacja. Wydaje mi się, że okaże się istotna dopiero później, a po skończeniu książki okazuje się, że jednak nie.

Dla mnie najgorszą rzeczą jest, kiedy czytam książkę i jest długa sytuacja. Wydaje mi się, że okaże się istotna dopiero później, a po skończeniu książki okazuje się, że jednak nie.

Powtarzać, powtarzać, powtarzać i jeszcze raz powtarzać w kółko to samo. Przy czytaniu ostatniej książki miałam ochotę rzucić nią o ścianę, z krzykiem: "Przecież już wiem, że ma wyrzuty sumienia i że jej mąż jest nieczuły! Zrozumiałam za pierwszym razem!". Z kolei przy ostatnim wątku, pod koniec książki, aż mnie mdliło od ilości wypowiedzianych w różnych formach: "Kocham Cię i nie możesz mi zabrać tej miłości". Skandal!

Powtarzać, powtarzać, powtarzać i jeszcze raz powtarzać w kółko to samo. Przy czytaniu ostatniej książki miałam ochotę rzucić nią o ścianę, z krzykiem: "Przecież już wiem, że ma wyrzuty sumienia i że jej mąż jest nieczuły! Zrozumiałam za pierwszym razem!". Z kolei przy ostatnim wątku, pod koniec książki, aż mnie mdliło od ilości wypowiedzianych w różnych formach:...

Najgorsza rzecz jaką może popełnić autor pisząc książke? ZAKOŃCZENIE. To jest okrutne, gdy czytając książke, która na dodatek ciekawie sie zapowiada, wciąga nas, nagle dobiegamy do końca i czujemy niedosyt(no chyba, że jest to środek jakiejś serii i mają być kolejne tomy). Nie chodzi mi jednak o to, że każda historia musi mieć szczęśliwe zakończenie czy coś takiego, bo nawet lubie gdy nie każda opowieść kończy się happy endem. Mówie o zakończeniu powieści w sposób banalny, prosty i nie wyjaśniający niczego. To nie jest fajne, gdy autor idzie na skróty, byle tylko dać jakieś zakończenie i to w dodatku beznadziejne. W ten sposób udowadnia, że jest leniwy i pokazuje, jak można w szybki sposób zniszczyć całą książke i pomysł na nią. Bo nie oszukujmy się, koniec też ma duże znaczenie w postrzegiwaniu danej lektury. A już tym bardziej mnie to drażni, jak jest to zakończenie jakiejś serii. Wtedy to jestem wkurzona na maksa.:-) Głównie dlatego, że poświęciłam swój czas na czytanie tych książek, poznałam bardzo dobrze świat, w którym przedstawiona jest akcja i zżyłam się z bohaterami. Mam więc nadzieję, że autorzy zdają sobie sprawe jak bardzo zakończenie jest ważne i będą kończyć pisać w sposób przemyślany.

Najgorsza rzecz jaką może popełnić autor pisząc książke? ZAKOŃCZENIE. To jest okrutne, gdy czytając książke, która na dodatek ciekawie sie zapowiada, wciąga nas, nagle dobiegamy do końca i czujemy niedosyt(no chyba, że jest to środek jakiejś serii i mają być kolejne tomy). Nie chodzi mi jednak o to, że każda historia musi mieć szczęśliwe zakończenie czy coś takiego, bo...

Najgorszą rzeczą, którą może popełnić pisarz, to plagiat lub powielanie historii doskonale już kiedyś napisanej !

Najgorszą rzeczą, którą może popełnić pisarz, to plagiat lub powielanie historii doskonale już kiedyś napisanej !

nie cierpię cierpieć, a jak już muszę to niech autor cierpi ze mną

nie cierpię cierpieć, a jak już muszę to niech autor cierpi ze mną

To, co zrobiła J.K.Rowling było według mnie najgorszym czynem.
Otóż, nie rozumiem i nie zrozumiem chyba jak można w pierwszej kolejności zostawić czytelnikowi pole dla wyobraźni, do dopisania swojej własnej historii a później nagle zacząć ją kontynuować jednak po swojemu i zepsuć wszystkie wyobrażenia o tym, jak wydarzenia mogły się potoczyć.
Mowa oczywiście o Harry'm Potter'ze.
Czasami mam wrażenie, że o wiele lepszą opcją byłoby uśmiercenie bohatera tak ważnego dla całej książki i jej ewentualnej kontynuacji, żeby nie móc później kombinować z kolejnymi tomami.
A z drugiej strony, czyż twórca "Gry o tron" nie udowadnia, że z każdej śmierci można wybrnąć w cudownym świecie magii i fikcji? Wnet można wskrzesić każdego na potrzeby urozmaicenia książki i by móc znów go zabić ku ogromnej rozpaczy jego wielbicieli.
Tyle uczuć można wywołać w czytelniku, od współczucia, sympatii aż po nienawiść do bohaterów i samego pisarza a o to przecież chodzi - żeby przeżywać razem z bohaterami wspaniałe sytuacje.

To, co zrobiła J.K.Rowling było według mnie najgorszym czynem.
Otóż, nie rozumiem i nie zrozumiem chyba jak można w pierwszej kolejności zostawić czytelnikowi pole dla wyobraźni, do dopisania swojej własnej historii a później nagle zacząć ją kontynuować jednak po swojemu i zepsuć wszystkie wyobrażenia o tym, jak wydarzenia mogły się potoczyć.
Mowa oczywiście o Harry'm...

Najgorsza rzecz, jaką autor może zrobić według mnie, to otwarte zakończenie. Niby mamy uruchomić swoją wyobraźnię, ale jest tyle możliwości! Pamiętam, jak po przeczytaniu "Przeminęło z wiatrem" bardzo chciałam wiedzieć, co Scarlett postanowiła. Czy walczyła o odzyskanie Retta, czy poddała się. Próbowałam sama wymyślić swoje zakończenie, ale to nie to samo. Czytałam zakończenia według innych pisarzy, ale też i to mnie nie satysfakcjonowało... Ci bohaterowie istnieją naprawdę tylko w głowie Margaret Mitchell i tylko ona mogła nam zdradzić, co Scarlett zrobiła, bo tylko ona tak naprawdę to wiedziała. Szkoda, że nie podzieliła się tym z czytelnikami...:(
Kolejna znienawidzona przeze mnie sytuacja to moment, kiedy czekasz na kolejny tom serii i albo dowiadujesz się, że nigdy go nie będzie, albo z roku na rok jego premiera jest przekładana (pozdrowienia dla Georga R.R. Martina;)). Z desperacji obejrzałam ostatni aktualnie sezon Gry o tron czego zwykle staram się nie robić. Oby to już był ten rok, kiedy pan Martin napisze do końca "Wichry zimy"...

Najgorsza rzecz, jaką autor może zrobić według mnie, to otwarte zakończenie. Niby mamy uruchomić swoją wyobraźnię, ale jest tyle możliwości! Pamiętam, jak po przeczytaniu "Przeminęło z wiatrem" bardzo chciałam wiedzieć, co Scarlett postanowiła. Czy walczyła o odzyskanie Retta, czy poddała się. Próbowałam sama wymyślić swoje zakończenie, ale to nie to samo. Czytałam...

Chyba każdy z nas zna uczucie, gdy dobrniemy do ostatniej strony książki. Do ostatniej strony historii, którą żyliśmy przez kilka ostatnich dni. Myśleliśmy o niej w pracy, szkole, kawiarni, kinie i gdy zasypialiśmy. Każdy zna to, gdy otwieramy książkę i ponownie zanurzamy się w świecie fantazji. Jednak co zrobić, gdy historia się skończy? Gdy ostatnia kartka papieru zostanie przewrócona. Gdy nasi książkowi przyjaciele zerwą z nami kontakt, a my powrócimy do świata, gdzie trzeba wstawać o szóstej rano, pracować do piętnastej i co dzień powtarzać ten sam nudny schemat. Najgorsze co może uczynić autor to skończyć swoją książkę. Paradoks, wiem. Zastanówmy się jednak przez chwilę. Czy nie chcielibyśmy mieć książki, która nigdy się kończy. Książki, którą otwieramy codziennie na nowo, pewni tego, że czekają tam na nas niezliczone przygody. Nasi przyjaciele zawsze już będą z nami. Rutyna potrafi zabijać, niczym choroba. Książki są sposobem na choćby częściowe oderwanie się od niej i zapomnienie. W świecie książek nie ma reguł. Jest tylko wyobraźnia Twoja i autora. On wykreował historię, Ty ją teraz przeżywasz, a z jej końcem tracisz cząstkę siebie.

Chyba każdy z nas zna uczucie, gdy dobrniemy do ostatniej strony książki. Do ostatniej strony historii, którą żyliśmy przez kilka ostatnich dni. Myśleliśmy o niej w pracy, szkole, kawiarni, kinie i gdy zasypialiśmy. Każdy zna to, gdy otwieramy książkę i ponownie zanurzamy się w świecie fantazji. Jednak co zrobić, gdy historia się skończy? Gdy ostatnia kartka papieru...

Najgorszą rzeczą może być banalne i beznadziejne zakończenie.

Najgorszą rzeczą może być banalne i beznadziejne zakończenie.

Przewidywalnosc to coś co sprawia, że kości zaczynają mnie łamać, przychodzą nudności i ból głowy a książka ląduje wśród tych, po które więcej sięgać nie zamierzam. Przewidywalnosc, wyrzucanie wszelkich emocji i rozpaczliwych starań by zatrzymać czytelnika przy sobie już przy pierwszych stronach, dając mu masę wiadomości i rozwiązań to nóż w serce autora. Akcja powinna się rozwijać a napięcie rosnąć z każdą kolejną kartką.

Przewidywalnosc to coś co sprawia, że kości zaczynają mnie łamać, przychodzą nudności i ból głowy a książka ląduje wśród tych, po które więcej sięgać nie zamierzam. Przewidywalnosc, wyrzucanie wszelkich emocji i rozpaczliwych starań by zatrzymać czytelnika przy sobie już przy pierwszych stronach, dając mu masę wiadomości i rozwiązań to nóż w serce autora. Akcja powinna się...